حجت الاسلام قرائتی در برنامه سمت خدا درباره یهودیان صحبت کردند و فرمودند : خداوند به یهودیان فرمان داد که در در روز شنبه ماهیگیری نکنند. اتفاقا در روز شنبه تعداد ماهی ها زیاد می شد. ولی روزهای دیگر کم بود. آنها کنار رودخانه حوضچه هایی درست کردند که به دریا راه داشت. ماهی ها از این سوراخ ها به درون حوضچه ها می آمدند و آنها در روز یکشنبه ماهی ها را صید می کردند.
این یک کلاه شرعی بود.
یک تاجر ایرانی به من گفت که من در آمریکا تاجر قالی هستم و در بازار یهودیان مغازه دارم .آنها کلید مغازه شان را به من می دهند و می گویند :وقتی روز شنبه مشتری آمد، به آنها قالی بفروش و پول آنرا روز یکشنبه به ما بده. پس الان هم یهودیان همان کار یهودیان گذشته را می کنند. اینها رندی یهودیان است.
با اندکی بررسی بیشتر در مورد سوابق عهد شکنی های بنی اسرائیل در قرآن کریم نیز می توان به راحتی به عهد شکن بودن این گروه از دیر باز پی برد. آیه های بسیاری همچون آیه های (63، 64 - 84، 85) سوره بقره، آیه های (12، 70) از سوره مائده و همچنین آیه 154 سوره نساء و آیه 168 از اعراف مستقیما به این امر اشاره می نماید.
در سوره مائده، آیه 12 خداوند با نعمت هایی که به بنی اسرائیل عطا کرد، پیامبرانی را به سوی آنان فرستاد و از آنان خواست دستوراتی را که از آنان خواسته است بجای آورند:
وَ لَقَدْ أَخَذَاللّهُ مِیثَاقَ بَنِی إِسْرَآئِیلَ وَ بَعَثْنَا مِنهُمُ اثْنَیْ عَشَرَ نَقِیباً وَ قَالَ اللّهُ إِنِّی مَعَکُمْ لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلاَةَ وَآتَیْتُمُ الزَّکَاةَ وَآمَنتُم بِرُسُلِی وَ عَزَّرْتُمُوهُمْ وَ أَقْرَضْتُمُ اللّهَ قَرْضاً حَسَناً لَّأُکَفِّرَنَّ عَنکُمْ سَیِّئَاتِکُمْ وَلأُدْخِلَنَّکُمْ جَنَّات تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ... (مائده: 12)
اما در آیه دیگر، از نقض پیمان ها و عملی نشدن دستورات الهی به وسیله آنان خبر داده، آنان را گرفتار لعن الهی می داند: فَبِما نَقْضِهِم میثَاقَهُمْ لَعنَّاهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِیَةً یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَن مَوَاضِعِهِ وَنَسُواْ حَظّاً مِمَّا ذُکِّرُواْ بِهِ وَلاَ تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَی خَآئِنَة مِنْهُمْ إِلاَّ قَلِیلا مِّنْهُمُ... (مائده: 13)
این لعن الهی دوری از رحمت، مسخ یا پرداخت جزیه بود.100 سنگ دلی آنان نیز به اندازه ای بود که تورات را تحریف کردند و جز اندکی از آنان به پیامبر اکرم(ص) ایمان نیاوردند. علاوه بر لعن الهی، که بنی اسرائیل را شامل شد، در برخی از آیات دیگر، بنی اسرائیل مورد لعن برخی از پیامبران نیز قرار گرفته اند:
لُعِنَ الَّذِینَ کَفَرُواْ مِن بَنِی إِسْرَائِیلَ عَلَی لِسَانِ دَاوُودَ وَعِیسَی بْنِ مَرْیَمَ ذَلِکَ بِمَا عَصَوا وَکَانُواْ یَعْتَدُونَ (مائده: 78)
به دلیل پیمان شکنی های مکرّری که از بنی اسرائیل سرزد، خداوند در چند مورد از آنان خواسته است بر عهد پیمان خویش استوار بوده، از هرگونه پیمان شکنی پرهیز نمایند:
یَا بَنِی إِسْرَائِیلَ اذْکُرُواْ نِعْمَتِیَ الَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ وَأَوْفُواْ بِعَهْدِی... (بقره: 40)
برخی از مفسّران این آیه را خطاب به یهودیان زمان پیامبر می دانند و عده ای دیگر آن را شامل مسیحیان نیز دانسته اند. برخی نیز آن را درباره احبار و عالمان یهودی می دانند.
برخی از مفسّران به نقل از امام حسن عسکری(علیه السلام)آن را نبوّت پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) دانسته اند که خداوند در تورات به آن خبر داده بود.
عیاشی به نقل از سماعة بن مهران از امام صادق(علیه السلام)، محتوای این عهد را ولایت امام علی(علیه السلام) دانسته است. از ابن عباس نقل شده است که بنی اسرائیل یهود را به تلاوت تورات تشویق می کردند، ولی خود به مضمون آن، که درباره بعثت پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله)خبر داده بود، عمل نمی کردند.
