این خاطرات را موسسه یهودی «سکوت را بشکنیم» منتشر کرده و با این کار، مدعی است که وجدان جنایتکاران اندکی آرام خواهد شد.
آیات ، یکی از آیات الهی بود که همچون صاعقه بر سر رژیم کافر آل خلیفه فرود آمد "عیسی بن حمد آل خلیفه" چندین سیلی به صورت "آیات القرمزی" زده و وی را مورد فحاشی قرار داد. پس از آن این دختر جوان را به بخش دیگری از کاخ منتقل کرده و 6 نیروی امنیتی وی را مورد تجاوز جنسی قرار دادند.
در بخشی از خاطرات یک سرباز اسرائیلی در جریان جنگ غزه در سال 2008 آمده است: احساس خستگی می کردم. مدتی بود تفریح نکرده بودم. چند روزی بود که فقط می خواستم استراحت کنم. ناگهان تصمیم به کاری خنده دار گرفتم ... یک بمب پشت در خانه یک فلسطینی قرار دادم و چاشنی آن را فعال کردم. مادر وارد خانه شد و با انفجار بمب تکه های بدن او به دیوار پخش شد... کودکان او با دیدن این صحنه نمی گریستند و فقط چشم هایشان باز بود و پلک نمی زدند ... خیلی خندیدیم ! 
او در ادامه خاطرات خود می گوید: یک بار دیگر پدر یک دختر سیزده ساله فلسطینی را که کشته شده بود، از درب پشت خانه به اتاق خوابش بردیم و او را روی تخت خواب خواباندیم ... تصور کنید دخترک با دیدن جسد له شده پدر در رختخواب چگونه گریه می کرد!
این سرباز صهیونیست در بخش های دیگری از خاطراتش با افتخار می نویسد: دیدن انفجار گلوله توپ روی کودکستان هم جالب است. من گزارش آن را برای پدرم هم فرستادم او هم مرا تشویق کرد.
با دوستم که روی یک تانک خدمت می کردم، تماس گرفتم و نقطه مشترکی در فضای یک کودکستان در غزه را نشانه رفتیم و همزمان گلوله تانک را شلیک کردیم، دو گلوله در وسط روز در آسمان به یکدیگر برخورد کردند و صدای انفجار آن کودکان را به صحن کودکستان کشاند. من بیشتر از کودکان ترسیدم، اما خود را خیس نکردم، ولی در عوض یقین دارم که بیست کودک فلسطینی آن روز که به خانه هایشان رفتند، شلوارشان خیس بود! ...این هم جالب است و تجربه ای تکرار نشدنی.
زایشگاه هم عجب جایی است؛ محل تولید فلسطینی، محل تولید دشمن ما، محل تولد کودکانی که تا ده سال دیگر از زندگی فقط سنگ را می شناسند که باید به ما پرتاب کنند، ترساندن پرستارهای زایشگاه ها و زنان باردار فلسطینی، تنها در زایشگاه ممکن است، در زایشگاه می توان صحنه هایی آفرید که در هیچ جای دنیا امکان تکرار آن نیست!
گفتنی است، موسسه «سکوت را بشکنیم»، یک موسسه فرهنگی است که به انتشار خاطرات سربازان و فرماندهان در جنگ های گوناگون صهیونیست ها با فلسطینی ها دست می زند و موسس این انتشارات، امیدوار است با انتشار این خاطرات وجدان انسانی جنایتکاران بیدار شده و کمتر به جنایت بیندیشند.
این کلیپ تبلیغاتی در ادامه می افزاید: «شما اگر سوار بر این خودرو باشید، هیچ کسی نمی تواند جلوی شما را بگیرد.»
هشتم اکتبر 2010میلادی یک شهرک نشین صهیونیست که سوار بر خودروی مدل "سوبارو" بود، دو نوجوان فلسطینی را از روی عمد در منطقه "سلوان" زیر گرفت و آنان را به شدت زخمی کرد.
نیروهای پلیس صهیونیستی بلافاصله آن شهرک نشین را بازداشت کرده اما دو ساعت بعد بدون مجازات او را آزاد کردند.
علت بازداشت این دختر جوان شیعه، خواندن شعر علیه رژیم آل سعود در میدان "اللولوء" پیش از تخریب آن بوده اما نیروهای امنیتی رژیم بحرین با چند روز تأخیر به سراغ این دختر جوان رفته و وی را بازداشت کردند.
اخبار موثق از درون کاخ پادشاه بحرین حاکی از آن است که دو روز پیش "آیات القرمزی" را نزد "عیسی بن حمد آل خلیفه" برده تا او را در مقابل دیدگان وی مورد شکنجه و تحقیر قرار دهند.
این جریان در حالی فاش شد که طی چند روز گذشته خانواده این دختر جوان هیچ خبری از وی نداشتند لذا چندین بار به فرماندهی پلیس مراجعه کرده و ناپدید شدن دختر خود را اطلاع دادند اما پلیس بحرین اعلام کرد که هیچ کاری از دستش بر نمی آید.
گفتنی است روز گذشته در تماس تلفنی یک فرد ناشناس، خانواده این دختر 20 ساله اطلاع یافتند که وی در یکی از بیمارستان های بحرین بستری است. پس از مراجعه خانواده به بیمارستان متوجه شدند که به دلیل شکنجه بسیار زیاد، او در حال حاضر در کما به سر می برد و پزشکان پس از معاینه او متوجه شده بودند که مورد تجاوز جنسی قرار گرفته است.
وی در دانشکده تربیت معلم تحصیل می کند و با لهجه محلی بحرینی شعر می سراید و از شهرت قابل توجهی در کشور برخوردار است. وی در چند ماه اخیر فعالیت گسترده ای در میدان "اللولوء" داشته و پیش از ربوده شدن توسط نیروهای امنیتی، چندین بار تهدید شده بود.
قابل ذکر است پدر وی نیز از شعرای نسبت سرشناس بحرین به شمار می رود و در دهه های 90 قرن گذشته میلادی به دلیل اشعاری که علیه رژیم "آل خلیفه" سروده بود، چندین بار بازداشت و مورد شکنجه قرار گرفت.
| Design By : Pichak |
و فاسد ترین ها و فاجر ترین ها
راست راست راه می روند
با صد تا محافظ
یاد گل گفته های مولا افتادم "خلخال از پای زنی... " اگر دق کند ..."
چرا ما دق نمی کنیم؟
"آیات القرمزی" ای دختر شیعه
ای شاعره ی آزاد
نفسم می گیرد وقتی می بینم
تو را محاصره کرده اند و ...
آنوقت ما در گیر برنامه های طنز هستیم
که مبادا روح لطیفمان لکه بردارد
دانشگاهیانمان که میان "ایسم " ها گیر کرده اند
و حوزوی هایمان هم میان " زید و عمر"
نمی دانم...
حتما به قول سید مرتضی زمان ما را با خود برده است...
اف بر این زندگی
که رگهای شهادت در آن خشک شده
و ما لنگ ثروت بیشتریم و
لپتاپ و تبلت و خانه و ...
ولی من یادم نمی رود که
اقا روح الله گفت همه چیز ما فدای اسلام...
"آیات القرمزی"
ای مجروح شیعه
تو زخم هزار و سیصد و اندی سال غربت علی را به صورتت
و بر تن نحیفت داری...
اف بر مسلمانی ما اگر تو را فراموش کنیم
نفسم می گیرد
نه برای تو
که برای بی تفاوتی خودمان
که دیگر از اخبار بحرین و ... خسته شده ایم
و بهتر است سیمای جمهوری اسلامی مان پول هایش را خرج همایش هایی مثل بچه های دیروز کند - که نمی دانم دلیل تجلیل از قشری خاص که کم هم از دنیا ندارند چیست- کسی دنبال این حرفها نیست
اما من یادم نمی رود که ناله ی غربت علی از حنجره ی نحیف تو در میدان لؤلؤ منامه خواب آل خلیفه ملعون را برآشفت
و جسارت آل خلیفه دل من را...